سردرگمی،دلواپسی و واقعیتی تلخ!
برابر خبر منتشر شده در فضای مجازی از قول معاون یکی از وزارتخانه ها در حال حاضر،63درصد درآمد خانوارها از محل کار و فعالیت نیست !!! به گفته ایشان این رقم در سال 90 معادل 57 درصد و در سال 96 معادل 49 درصد بوده است.آمار ها و درصد های مورد اشاره بیانگر این واقعیت است که به دلیل گرانی و تورم بالا در اقتصاد کشور، سرپرستان خانوار برای گذران زندگی خود،به کسب درآمد از راههای غیرمولد مختلفی از قبیل خرید و فروش ارز و سکه، معاملات در بورس، خرید و فروش مستغلات و دارائیها اعم از خانه و ماشین و یا سپرده گذاری در بانک های خصوصی و اخذ سود بانکی و غیره روی آورده اند.اگر از منظر روانشناسی به این موضوع نگاه کنیم یعنی 63درصد خانوارها همواره تحت فشار و استرس می باشند و آرامش روانی ندارند که در صورت استمرار این شرایط، بهداشت روانی این مجموعه یا خانوارها در معرض خطر می باشد. اگر از منظر بهره وری در محیط کار به این اتفاق نامیمون بنگریم بدان معنا است که نیروی کاری که جزء این 63درصد می باشند در محل کار خود اعم از اینکه محل کار خصوصی باشد یا دولتی، با حداقل بهره وری کار می کنند. چرا که فکر و ذهنشان مشغول و دلواپس کسب درآمدشان از محل هائی غیر از منبع حقوق و دستمزد مستمر ثابت شان(محلی که بطور رسمی درآن اشتغال دارند). بایستی توجه داشت که تا اقتصاد کشور سامان نیابد وتورم و گرانی مهار یا کنترل نشود، این درصد ها همچنان روند صعودی خود را حفظ خواهند کرد و بالا و بالاتر خواهند رفت و این امر بواقع آفتی است که از ابعاد مختلف اجتماعی،فرهنگی و اقتصادی خانواده ها را تهدید می کند.
